Αυτό ήταν το ’50. Όλο και μεγαλύτερες βόμβες, η ψυχιατρική του Ψυχρού Πολέμου να γεννά τρόμο. Κι ο κόσμος ν’ απειλείται από το πυρηνικό μανιτάρι. Και να είστε σίγουροι, ότι αυτή ήταν η παγκόσμια σκηνή, στην οποία ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρουσίασε τη Διανοητική.
Και καθώς είμαστε εδώ απόψε, την παραμονή του 2000, όταν αναφέρομαι στο Βιβλίο Ένα, μπορεί να σκεφτείτε ότι είναι «ένας οδηγός για το ώντιτινγκ». Αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη σκηνή του 1950 και το σκοπό του Βιβλίου Ένα: το ξερίζωμα της πηγής της παρέκκλισης που είχε φέρει τον πλανήτη σ’ αυτή την κατάσταση, κατά τον Μάιο του 1950. Για να δείτε ότι αυτός ήταν ο σκοπός, ακούστε μια ακόμη φορά τις πρώτες παραγράφους της Διανοητικής: «Η ανάπτυξη μιας επιστήμης για τη διάνοια, είναι ο σκοπός που έχει απασχολήσει χιλιάδες γενιές ανθρώπων. Στρατοί, δυναστείες και ολόκληροι πολιτισμοί χάθηκαν λόγω της έλλειψής της. Λόγω της έλλειψής της συνετρίβη η Ρώμη. H Κίνα κολυμπάει στο αίμα επειδή την χρειάζεται. Και στα οπλοστάσια μια ατομική βόμβα περιμένει, με την πλήρως οπλισμένη κεφαλή της έτοιμη να καταστρέψει, λόγω άγνοιας μιας τέτοιας επιστήμης».
Η αλήθεια είναι ότι η ανακάλυψη, από τον Ρον, της αντιδραστικής διάνοιας ως την πηγή των δεινών του ανθρώπου, και του ώντιτινγκ ως την θεραπεία της, έδωσε στον κόσμο ένα όπλο πολύ πιο ισχυρό από την ατομική βόμβα. Τι σήμαινε λοιπόν η Διανοητική για τον πληθυσμό του 1950, που κοίταζε νευρικά τον ουρανό ψάχνοντας για ατομικές κεφαλές; Η Διανοητική, δεν ήταν απλά κεραυνός εν αιθρία, αλλά κεραυνός από τον παράδεισο!
Και εδώ βρίσκεται η σπίθα πίσω απ’ αυτά τα λόγια «Εκρηκτική Άνοδος του Βιβλίου Ένα» και «Εξαπλώνεται σαν τη φωτιά». Και καθώς αυτή η φωτιά συνέχισε να εξαπλώνεται στις ΗΠΑ, εφημερίδες στο Χιούστον, στο Τέξας κ.λπ., σύντομα ανέφεραν τα εξής: «Οι βιβλιοπώλες ήταν ακόμα ζαλισμένοι από την έκπληξη, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να μην ζητήσουν αντίτυπα του βιβλίου που ξαφνικά είχε καταπλήξει το κοινό». Και προς τι ακριβώς η έκπληξη; Ήταν ένα βιβλίο χωρίς ευνοϊκές κριτικές στο περιοδικό TIMES, και χωρίς την «έγκριση» του κατεστημένου. Επιπλέον, είχε εκδοθεί από ένα μικρό εκδότη – δεν ήταν ο τύπος βιβλίου που γίνεται μπεστ-σέλερ. Και η Διανοητική ξεπερνούσε σε πωλήσεις όλα τ’ άλλα βιβλία.
Αλλά η ιστορία αυτή, είχε και κάτι άλλο μοναδικό, κάτι που ενόχλησε ιδιαίτερα το κατεστημένο. Αυτό δεν ήταν ένα βιβλίο που το διάβαζες και το έβαζες στο ράφι. Ήταν ένα βιβλίο που πυροδότησε μια εθνική καταιγίδα δραστηριότητας. Ο κόσμος όχι μόνο το διάβαζε. Αλλά και το εφάρμοζε.
